Geweldig! Mijn boek is voor 99% af. Dat is reden voor een Happy Mind. Voelen jullie de maarrrrr al opkomen? Maar, dan ben je er nog niet. Dan begint het eigenlijk pas. Het vullen van het boek is nog tot daar aan toe, mijn fantasie is groot genoeg. Maar het uitzoeken van hoe je het dan gaat uitgeven is een heel ander verhaal. De wondere wereld van het boek…
“Zeg, ik heb even jouw boek bekeken…”, zegt mijn vriendje. “Als je het onderwaterscherm aanzet krijg je een hele bijzondere wereld te zien, wist je dat?” Ik zag die bui al hangen. “Kijk, lieverdje, ik ben van de afdeling ‘onzin’ verzinnen en jij… bent van de afdeling ‘maak er een leesbaar document van’. “Dat is toch een hele zinvolle taakverdeling?” Hij zal nog wel vaker zijn wijze hoofd schudden over de manier waarop ik mijn creatieve geest laat werken.
Zo heeft hij helemaal uitgezocht hoe het allemaal werkt met het maken van een E-book, het publiceren via bepaalde websites. Hij vindt dat fijn, informatie vergaren. Ik word al moe als ik een lange lap tekst zie waarin dingen staan uitgelegd en moet me echt dwingen om het allemaal te lezen.
Inmiddels ligt er een proto-type boek op tafel. Eigenlijk wel enorm cool. Mijn vriendje heeft het van A4 naar A5 omgezet en zo krijg ik mijn eigen Betty-boek in handen. “Het wordt wel ernstig echt!” kir ik van plezier. Ik blader door het boek en kan het eigenlijk nauwelijks geloven dat ik dat schreef. Soms duizelt het me wel. Hoe moet dat allemaal met dat uitgeven van dat boek.
Ik heb geleerd dat je in dat geval het beste kunt denken: “Komt allemaal goed, er komt vanzelf iemand die je helpt”. Het is toveren met gedachten. Bluffen in je hoofd. En het werkt nog ook. Zo heb ik iemand gevonden die redigeert, iemand gevonden die me wil helpen met een plannetje waar ik nog niet zo veel over kan zeggen (ja ja.. ik weet het, ik doe mysterieus ). Er zullen nog wel meer mensen zijn die ik nog erbij ga toveren tot het moment dat uitkomt.
Heel even zit ik verliefd te staren naar mijn creatie. Zucht, zwijmel. Heerlijk. “Zeg…liefje…”, hoor ik … Ik weet dat ik weer terug moet naar de echte wereld. “Heb je al nagedacht over…”. Ik weet het zeker, ik moet weer aan de bak.
Wordt vervolgd…
